ESSAY: staatsvorming door nationalisme

Over het hedendaags belang over virtuele en fysieke grenzen

Naties zijn de meest uitgewerkte en gestructureerde vorm van communities. Het vormen van een natie heeft net als een community te maken met de drang van de mens zich aan te sluiten bij een groep. Mensen hebben net als kuddedieren de neiging zicht te organiseren rond dominante figuren.

Een fundamenteel element daarbij is dat er binnen de groep meer ontwikkelde verenigingen ontstaan. Deze verenigingen vormen de basis voor een meer uitgewerkte structuur van een beschaving die boven de kudde staat. Bij een natie is dit het politieke systeem dat de natie regeert.

Maar wat is een ‘natie’ precies? Na er veel overgelezen te hebben merkte ik dat er nogal wat verwarring over de betekenis bestaat. Dit geldt tevens voor het begrip ‘staat’ dat vaak in een zucht met natie genoemd wordt. Daarnaast is ‘nationalisme’ een veel gebruikte term wanneer er over de vorming van naties en staten gesproken wordt. Nationale identiteit speelt een grote rol binnen naties is vooralsnog een belangrijke bron van verdeeldheid en politieke spanningen zowel binnen de grenzen van staten als tussen staten.

In dit essay verhelder ik deze termen door hun betekenis uiteen te zetten en toelichten hoe de staatsvorming in Europa heeft plaatsgevonden. Een belangrijk aspect zijn daarbij de grenzen. Een grens op een kaart is slechts een lijn tussen twee staten, maar de fysieke grens tussen twee staten is meer dan een tweedimensionale lijn. Het is driedimensionaal gegeven, een symptoom en een resultaat van de dialectiek tussen verschillende stromen en de blijvende macht van de lokale identiteiten.

De scheiding tussen twee staten, die tijdens de achttiende en de eerste helft van de negentiende eeuw aanvankelijk min of meer genegeerd en afgetast werd, is tot halverwege de twintigste eeuw sterker geworden.  En lijkt nu weer door het ontstaan van de globale stad aan kracht te verliezen.

Maar dat is allerminst het geval. De behoefte aan een eigen (nationale) identiteit, en daarmee gepaard gaande fysieke en virtuele grenzen, is alleen maar sterker geworden.